Al sinds het begin bestaat er een link tussen theater en het paranormale. En hoewel de goden al lang geen rol meer spelen in het theater barst de theaterwereld nog altijd van bijgeloof.
Ben jij op zoek naar een wervende actie om nieuwe leden in je gezelschap te kunnen verwelkomen? Wil je tegelijkertijd testen of ze een match zijn met jullie gezelschap? Organiseer dan een Binnenkomer!
Al 19 jaar dendert Nancy De Grote van scène naar scène in de soap ‘Thuis’. Goedlachs en met het hart op de tong, zo is Nancy altijd gebleven. En dat vindt Ann Pira prachtig.
Er wordt weleens gezegd dat acteurs professionele leugenaars zijn. Zo vindt Shia LaBeouf acteren een spelletje voor bedriegers. En ook buiten zijn acteerwerk neemt de acteur al eens een loopje met de waarheid. Hij geeft bijvoorbeeld toe dat het plot van zijn zogezegde autobiografische film Honey Boy (2019) over zijn gewelddadige vader “complete nonsens” is. Volgens Cate Blanchett is de stelling dan weer een misvatting: “Mensen nemen aan dat acteurs geboren leugenaars zijn, maar ik denk dat het net de job van een acteur is om de waarheid te vertellen. En ik heb me gerealiseerd dat ik geen goede leugenaar ben.” Twee zeer verschillende meningen, maar wat is het nu? Zijn acteurs betere leugenaars, of niet?
In recensies of bij het publiek krijgen ze nauwelijks aandacht, maar neem hen weg en je theatervoorstelling wordt naakt gespeeld, valt zonder licht of gaat niet eens door. In ‘Kunstenaars in de coulissen’ geven we het woord aan de tovenaars in de schaduw van het grote podium. In deze editie: de poppenmakers!
In 'De Muze' komen opmerkelijke theatermakers aan het woord die gezelschappen kunnen inspireren. Voor dit nummer van OPENDOEK magazine zijn dat Betty Bouckaert en Danny Geldof, twee spelers die van jongs af aan hun vrije tijd doorbrachten in het theater. Zowel Betty als Danny blinken bij uitstek uit in hun komische rollen, en allebei zijn ze ervan overtuigd dat de komedie een stralende toekomst tegemoet gaat. We ontmoeten hen op het terras van Café Marimain, dat aanleunt tegen de Gentse Minardschouwburg.
De toneellampen gaan langzaam aan. Ik sta in het licht. Hier heb ik wekenlang dag en nacht en met heel m’n hart naartoe gewerkt. Het is de première van mijn allereerste solovoorstelling. De zaal zit afgeladen vol met groepen mensen die alleen nog maar vaagjes over elkaar gehoord hebben. De gemeenschappelijke factor is dat ik hen allemaal heel graag zie. Het lijkt wel een trouwfeest.
